Ik word leraar
Op de basisschool zei ik het al. Ik word leraar. Op de middelbare school heb ik nog wel eens Journalistiek overwogen. Ik sprak toen met mijn buurvrouw die juf is en hoorde verhalen over mijn opa die ook leraar was. Toen wist ik: ik ga lesgeven.
Wat me voldoening geeft in het onderwijs? Pas leerde ik een klas hoe de stand van de zon werkt. Ik nam ze mee naar buiten en legde het daar uit. Een paar weken later vertelden ze het precies na. Of een klas die je voor het eerst uitlegt over breuken. En die het aan het einde van de les begrijpen. Dat is een echte overwinning. Ieder kind is anders en het is mooi om ze allemaal wat verder te helpen. Maar ze moeten wel kind kunnen zijn en lekker buiten spelen. De lat moet niet te hoog.
“Pas leerde ik een klas hoe de stand van de zon werkt. Ik nam ze mee naar buiten en legde het daar uit.”
Breder beeld
Ik heb ontdekt dat je als leraar meer doet dan lesgeven. Tijdens mijn stage begeleidde ik bijvoorbeeld een meisjesvoetbalteam naar hun kampioenschap. Je beeld van kinderen in de klas is beperkt. Buiten de klas zijn ze soms opeens verlegen of juist super uitreikend. Er was eens een stoere jongen die moest huilen bij het afscheid van de school. De band met kinderen is bijzonder. Soms gebeurt er thuis iets, waardoor een kind een slechte dag heeft. Het is dan heel fijn dat ze het vertellen.
Wat veel indruk op mij maakte, gebeurde op mijn eerste stagedag: in groep 8 namen alle kinderen iets mee dat hen deed denken aan een dierbare. Eén meisje vertelde dat haar vader was overleden. Ze werd getroost door haar klasgenoten en ik mocht er deel van zijn.
“Ik wil leren om de methodes meer los te laten en zelf mijn lesmateriaal te ontwikkelen.”
Ik krijg veel positieve reacties op mijn keuze om als man leraar te worden. Hopelijk kiezen meer mannen hiervoor. Misschien helpt het dat je nu in het eerste jaar zelf mag kiezen in welke groep in de onderbouw je stage loopt. Ik vind de kleuters leuk, ze zijn goudeerlijk. Maar het is niet het doel dat ik voor ogen heb, ik wil lesgeven aan oudere kinderen.
Drie avonden per week ben ik op de bouw te vinden van de Sukkeljèrs op Graauw. Dat is onze carnavalsvereniging. Mijn agenda zit best vol, want ik zit ook op de fanfare en op voetbal. Op zaterdag ben ik afwasser bij Paviljoen ’t Schor, in Paal. Omdat ik in Vlissingen op school zit, kan ik hier stage lopen en mijn sociale leven aanhouden.
Zeeuws-Vlaanderen is zo mooi, ik hoop echt dat de kleine scholen kunnen blijven bestaan. Want dan is er leven in de dorpen. Ik ken een paar schooltjes die maar 40 leerlingen hebben. Wat leuk is, is dat zij heel erg verbonden zijn met het dorp. Hier in Lamswaarde heeft de school bijvoorbeeld een samenwerking met de EHBO-vereniging en de fanfare.
Mijn ambitie is om allereerst een goede leraar te worden. Ik wil leren om de methodes meer los te laten en zelf mijn lesmateriaal te ontwikkelen. En zet me dan maar neer op een dorpsschool. In Zeeuws-Vlaanderen natuurlijk ;-)
“De band met kinderen is bijzonder.”
