Onze verhalen: VO

Echt betrokken zijn bij leerlingen. Ze individueel bij de hand nemen en coachen om doelen te stellen en behalen. In het regulier onderwijs is daar niet altijd tijd voor, maar bij onze school wel. 

De betrokkenheid ik voel bij mijn leerlingen, voel ik ook onderling bij collega’s. “We zijn met, ik denk, een stuk of zestig collega’s, maar iedereen kent iedereen. Het voelt als familie. Toch zijn we ook kritisch op elkaar: wat kan er beter? Daar staat iedereen voor open. Dat typeert echt onze school. Ik zit hier helemaal op mijn plek.

Tussen de lessen door maakt Maarten ook graag nog een praatje met leerlingen. “Gewoon kort hoor, even in de wandelgangen een ‘hoe is het ermee?’. Je bouwt toch een band met ze op. Dat geldt trouwens ook voor docenten, teamleiders, conciërges en directeuren. Het Zwin en Lodewijk college zijn relatief kleine scholen met een warme, open sfeer. Iedereen kent elkaar en werkt samen. Dat past goed bij mij.” 

Ik heb de overstap gemaakt van het po naar het vo. 

“Ik blijf het na 27 jaar leuk vinden. Je kunt echt iets bijdragen aan de maatschappij, dat vind ik belangrijk. En weetje, zo vervelend zijn pubers niet. Ik geef Engels aan voornamelijk havo en vwo 3 en vind dat een ontzettend leuke groep. Als ik nu een carrièrekeuze zou moeten maken, zou ik opnieuw voor het onderwijs kiezen, absoluut.”

“Lesgeven is wel het grootste onderdeel van mijn werk, maar ik haal daarnaast veel energie uit andere werkzaamheden. Ik vind het bijvoorbeeld ook superleuk om een sportweek te organiseren, collega’s mee te nemen in vitaliteit en bijvoorbeeld de pilot Havo-E te coördineren. Het geeft een extra dimensie aan mijn werk. Als je wilt, is het onderwijs dus heel divers.”

" Ik vind de welbespraaktheid aan deze generatie heel positief. Ze kunnen en durven dingen beter onder woorden te brengen. Dus het komt wel goed hoor, met ze.”

‘Ik geniet van de vrijheid van het onderwijs. Ik ben eigen baas en richt mijn lessen in zoals ik denk dat dat goed is.’