Een tweede passie is geboren
Ze was dertig jaar kapster, maar moest vanwege schouderproblemen op zoek naar een ander vak. Ga er maar aanstaan. Maar voor Bianca Zuijdwegt werd al snel duidelijk wat het zou worden: het onderwijs!
Vrijwilligerswerk als begeleidster van een jongen met Downsyndroom op de Stamperiusschool in Wilhelminadorp gaf de doorslag. “Hiermee is een tweede passie geboren. Het kappersvak heb ik met veel plezier gedaan, maar mijn hart ligt nu ook bij het werken met kinderen. Dat doe ik met veel liefde, compassie en humor.”
Een echte doener
Bianca volgde de deeltijdopleiding Onderwijsassistent. “Ik werkte 16 uur per week en ging 1 dag in de week naar school. Dat was goed te doen, zeker met de support van collega’s en onze intern begeleider. Het belangrijkste vond ik, dat ik het geleerde meteen in de praktijk kon toepassen. Ik ben namelijk een echte doener.”
Nooit te oud om te leren
Ook al haalde Bianca in 2023 haar diploma, ze blijft graag bijleren. “Bij onze scholengroep, Albero, wordt dat ook gestimuleerd. Ze organiseren regelmatig studiedagen en geven veel vrijheid om nieuwe dingen te proberen. Dat past goed bij mij. Ik ben nu 51 en vind: je bent nooit te oud om te leren. Zo merk ik bijvoorbeeld dat ik het omgaan met kinderen met gedragsproblematiek wel heel interessant vindt. Daar hoop ik me in de toekomst nog meer in te kunnen specialiseren.”
Korte lijntjes
Van haar collega’s van de Stamperiusschool leert Bianca ook veel. “Kennisoverdracht gaat hier haast vanzelf. We hebben korte lijntjes en schakelen makkelijk met elkaar. De opbouw van de school, met een centraal leerplein waar alle klaslokalen op uitkomen, draagt daaraan bij. Als onderwijsassistent ben ik ook echt onderdeel van het team. Dat vind ik belangrijk en heel fijn.”
Heerlijk uitleven
Bianca helpt ook mee in aanvullende taken. “Het helpen organiseren van de Koningspelen of laatste schooldag bijvoorbeeld of het oefenen voor de musical en het aankleden van het leerplein naar het thema van de maand. Ik kan me er heerlijk in uitleven.”
Het mooiste wat er is
Waar Bianca inmiddels ook met veel plezier energie in steekt, is haar werk bij een tweede Albero-school, de Poeljeugd. “Daar ben ik voornamelijk aangesteld om een jongen met Downsyndroom te begeleiden. Daarnaast rouleer ik mee in de klas. Heerlijk, die afwisseling. Waar ik ook ben, ik zet me vol in voor de kinderen. Ik wil ze de beste versie van zichzelf laten zijn en merk dat ik met een stukje rust, compassie en humor echt het verschil kan maken. Niet alleen in schoolprestaties, maar ook in zelfvertrouwen en persoonlijke groei. Daar vooruitgang in zien, in het welzijn van kinderen, is het mooiste wat er is.”
